"Si Walang Pangalan.."

Luha sa mata, aking kinimkim

Pagkakamali’t inis akin ding ipinailalim

Sa suot kong maskara na animo’y pader

Ni hindi naisip kung paano nadaig

Aking naisip ang salitang “mapag-isa”

At tulad niya ang aking nakasama

Laway niyang sintulad ng ginto

Bumaba ang halaga ng ako’y napaluha

Dumating ang panahon ng tag-saya

Ang dating siya ay natunaw at naglahong bigla

Siya namang usbong ng bagong kakilala

Kaiba sa kanya, kaiba ng hulma

Ako’y nagitla sa bagong kakilala

Hindi nasanay sa tulad niyang kakaiba

Kasiyahan ay nawala napalitan ng pagdududa

Kasabay ng puso kong nainibago ata

Ngunit panaho’y sadyang kay bilis magbago

Ang bagong  kakilala ay siya ring naglaho

Tumakbong palayo, umiwas ng umiwas

Habang ako’y naiwan at  walang lunas

Aking tinanggap ang tunay na siya

Kahit ang sarili’y itinatago sa madla

Akin ring minahal ang gusto niyang maging siya

Ngunit pagmamahal ay tila wala ng halaga…